لزوم رقابتي شدن توليد کشور در مقايسه با توليدات جهاني
ايرنا-
جهاني شدن فعاليت‌هاي توليدي و صنعتي يکي از مهم ترين تغييرات در محيط
تجاري قرن حاضر است، با توجه به اهميت و نقش صنعت در فرآيند توسعه اقتصادي و
جهاني شدن اقتصاد لازم است صنايع کشور با توجه به شرايط موجود جهاني، خود
را متحول کنند.
کارشناسان معتقدند: امروزه توليدکنندگان بايد قادر باشند
به سرعت، مشتري‌مداري را توسعه دهند و با توجه به پيشرفت تکنولوژي‌هاي
جديد، بتوانند با ارزش‌ترين محصولات را توليد و بيشترين نرخ بازگشت را از
طريق اجراي استراتژي رقابتي به دست آورند.
به عبارتي از نظر کيفيت، زمان
انتظار، انعطاف‌پذيري، هزينه و قيمت، خدمت به مشتري، نوآوري و کنترل
فرآيندها و منابع، بازار و مشتريان، اطلاعات لازم را براي رقابت شايسته در
اختيار داشته باشند.
در فلسفه جهاني هر رقيبي بهتر، سريع‌تر، هوشمندتر و
پاسخگوتر از بقيه بوده و بيشترين خدمات را در کوتاه‌ترين زمان به مشتري
ارايه کند، موفق‌تر خواهد بود.حسن فارسيجاني، رييس دانشکده مديريت و
حسابداري دانشگاه شهيد بهشتي نيز بر اين باور است: مدل توليد محصولات جهاني
در کشورمان با معرفي بخش‌هايي از روش‌هاي مهندسي و مديريتي که عملکرد مثبت
آنها به اثبات رسيده و به‌طور وسيعي به کار گرفته شده است بنابراين براي
حفظ بقاي توليد رقابتي بايد با دقت به دنبال اجراي استانداردهاي موردنظر
مشتريان باشيم.
وي اعتقاد به جهاني شدن توليد، اصول مشارکت کارکنان بخش
توليدي، مشارکت تامين کنندگان مواد، مشارکت مشتريان، تدوين مديريت
فرآيندهاي توليدي و وفق دادن توليدات با شرايط محيطي را به عنوان
راهکارهايي براي دستيابي به بازارهاي جهاني ذکر مي‌کند.
جهاني شدن
اقتصاد و صنعت کشورها را در جريان فضاي شديد رقابتي قرار داده است و کشور
ما براي قرار گرفتن در اين فضا، بايد در سازگاري با فعاليت‌هاي رقابتي،
قدرت خود را بهبود بخشد و در چرخه رقابت اقتصادي به نوسازي صنايع، مديريت،
ساختار نيروي انساني، فناوري و بازاريابي توجه خاصي داشته باشد.در نتيجه با
ايجاد فضاي رقابتي در حوزه اقتصاد و توليد، ورود ايران به مدار کشورهاي
عمده صادرکننده جهان شتاب و سرعت بيشتري مي‌گيرد.همچنين بايد شرايطي فراهم
شود تا با تامين مالي و تشويق‌هاي موثر واحدهاي کارآمد، موجب رشد و توسعه
صنايع رقابتي و خروج صنايع غيررقابتي و واحدهاي ناکارآمد از چرخه اقتصاد
شويم.به اعتقاد صاحبنظران اقتصادي، نوسازي صنعتي با هدف رقابتي شدن صنايع
نيز بايد مورد توجه قرار گيرد و به موازات اصلاحات مربوط به افزايش توان و
عملکرد رقابتي و ارتقاي ظرفيت‌هاي مديريتي، سازماندهي و بازاريابي صورت
گيرد.اصلاح ساختار عامل ديگري است که فضاي رقابتي را بهبود مي‌بخشد و براي
محقق شدن آن، بايد سياست‌هاي کلان اقتصادي به‌گونه‌اي طراحي شوند که محيط
مناسب و سازگار با ثباتي براي کسب و کار و توليد فراهم شود.
بر اين
اساس، کاهش زمان انتظار براي رسيدن به بازار، کاهش هزينه‌هاي عملياتي،
شفاف‌سازي، عملکرد کسب و کار، تامين انتظارات مشتري، ساده و موثر کردن
فرآيندهاي تامين منابع، مديريت عمليات و مکان‌هاي چندگانه و جهاني که روي
عملکرد سازمان اثر مستقيم دارند، مولفه‌هاي کليدي براي توليدکننده‌ها در
فضاي رقابتي به شمار مي‌روند.
بنابراين دورانديشي ويژگي مديراني است که
نقاط آغازين تغييرات استراتژيک و پويايي صنعت را به خوبي مي‌شناسند،
آينده‌نگري کرده و در سرمايه‌گذاري براي ايجاد تغييرات موردنظر به‌منظور
رسيدن به فضاي رقابتي، پيش‌قدم مي‌شوند.
