بیست و ششم مرداد ماه روز بازگشت آزادگان غیور بـه ایران اسلامی، موهبتی اسـت وصف‌ ناپذیر کـه شادی دل های بسیاری را بـه همراه آورد و غرور و فخر ملی مان را افزود.
این روز بزرگ، یادآور بازگشت غرور آفرین مردان و زنان آزاده‏ ای اسـت کـه پس از تحمل سال‏‌ها شکنجه و دوری از عزیزان بـه شرف و افتخار آزادگی نائل شدند.
صبوری خانواده این عزیزان در دوران اسارت بسیار مایه افتخار و مباهات بود.
حس غریبی بود؛ عشق خودنمایی می کرد. اقاقیا بـه استقبال آمده و آفتابگردان صورت خود را بـه خورشید سپرده بود. نسیم، مژده وصل می داد، انتظار پایان یافت و بازگشت پرستوها، سخنی بود کـه هر پیر و جوانی ورد زبان خود کرده بود. پاییز اسارت، تمام پاییزها با آمدنتان کوچ کردند.جنگل ها، پرنده هایشان را به پیشواز فرستادند، با لبخندهایتان گل های همیشه بهار تکثیر شدند و آب ها به اندازه تمامی آبشارها قد کشیدند.

آزادگان سرافراز، بهار آزادی بر شـما خجسته باد.